Derya Yılmaz tekrar paylaştı.
"Aradı
Arayış ibresinden gözünü ayırmadı
Karnı aç
Üstü başı lime lime
Artık narin ayakları çiziklerle dolu
Dirsekleri de yara kabukları
Gerçi bu kadarı, böylesi
Başlarken hiç akla gelmezdi
Lakin hayret!
Arayana yoksulluk eziyet vermiyor
Arayanın aramaktan başka derdi yok."
Derya Yılmaz tekrar paylaştı.
İnsan eğer iyi, adil, doğru ve güzel bir dünyada yaşamak istiyorsa önce kendisi bu değerlere sahip olmalı. Nasıl ki bir tek kötü toplumun tamamını zehirleyecek güce sahip olabiliyorsa, bir tek iyi de aynı şekilde toplumda büyütülebilir ışığını. Unutmamak gerekir ki her şey aslında tek bir insanla, tek bir kararla ve tek bir sözle başlamıştır tarih boyunca.”
Sayfa 79
Derya Yılmaz tekrar paylaştı.
Yaşam, şimdi ancak kavranılması ve anlaşılması gereken, oysa yaşanması, gerçeğine inilmesi ilerideki yıllara atılan bir yabancı öğe gibi önümüze getirilmiş.//
Sayfa 23Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Derya Yılmaz tekrar paylaştı.
“İnsanlar yavaş yavaş inanmamayı, güvenmemeyi, sevmemeyi ve kronik şüpheci olmayı öğrenir. Bu gerçekleştiğinde artık ne yazık ki çok geçtir. İnsanların tecrübe dediği şey de budur. Kalbiyle bağlantısını kesmiş bir insana tecrübeli denir.”
Cehennem acı çektiğimiz yer değil, acı çektiğimizi kimsenin bilmediği yerdir.
Kendisinin efendisi olmayan hiç kimse özgür değildir..
Epiktetos
Derya Yılmaz tekrar paylaştı.
Seni olduğun gibi kabul ediyorum ve bundan hoşlanıyorum...
Sayfa 194Kitabı okuyor
Derya Yılmaz tekrar paylaştı.
Okuma bir gösteriye dönüşmemeli!
“…okuduğu kitabı bir veciz söz bulmak üzere okuyan ya da her kapıyı açacakmış gibi duran cümlelerin altında toplanan bir okur kuşağı oluştu. Cümleler on beş dakikalığına bir yerde asılı kalıyor, birer kürsü ya da vitrin cümlesine dönüşüyor, bir doğruluk anıtına dönüştürülünce içerdikleri yarım doğruyu da yitiriyor."
Nurdan Gürbilek
biriyle konuşmak onu tanımanın başlangıçıdır
tanımaksa sevmenin başlangıcı
gözleri dipsiz bir uçurumdu
baksam kalbine düşecektim belki
yada çakılacaktım onsuzluğun ortasına
bir adım kadar yakınken herşeye ve hiçbir yere
konuştu " O "
buzdan bir şehre güneş doğdu sanki
dudakları arasında günü gördüm sanki......
Derya Yılmaz tekrar paylaştı.
"Hayat bize verilmiştir, inançlı olalım ya da olmayalım bunu kabul edebiliriz. Gel gelelim bize o kadar aittir ki bu hayat, has olarak sahip olduğumuz son şeydir, yaşadığımız son olaydır, hissettiğimiz son yalnızlıktır, aynı zamanda en büyük umudun yeridir."
Sayfa 100 - Kolektif KitapKitabı okudu
Derya Yılmaz tekrar paylaştı.
Oysa insan düşgücünü kullanmaktan korkmamalı. Düşgücünü kullanmaktan korkanlar günün birinde gerçeklik duygusunu da yitirirler, başkalarının da gerçek diye sundukları yalanları kabullenirler.
