belki tanisam severdim dünyayı, tanıyamadım
azaldım, azaldıkça gönlümde bozkırlar
ve yalnız ağaçlar kaldı, gidilmedik dağlarda
en sevdiğim renk yeşil, diyecek oldum yemyeşil çayırlar da sarardı.
onuncu köy ben olayım istedim, kente göçtü herkes, dediler ki: "darılma!"
baktım, dünya onlara dünyaydı
kendi hâlinde olmaktan başka neşe sunmadı bana
Okur Takip Önerileri
ben hayata bitmemiş bir şiirin son mısrası kadar
eksik ve budala baktım
Sayfa 50
haklısın ve yanıldın
şimdi sana taptaze teselliler
dumanı üstünde
nefretler gerekecek
hazır mısın
Sayfa 19