Mehmet Doruk Kandemir
@dorukkandemir
MEB
Hacettepe Üniversitesi - Yeni Türk Edebiyatı / Doktora
157 okur puanı
Mayıs 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bu, onun ruhunu arzuladığımı ve onu ruhumla sevdiğimi kanıtlar çünkü yüzü sevmek ruhu sevmek demektir.
İçinden bir ses, ''Dur! Gözünü aç! Yeni bir dönem başlıyor senin için!"
İnsan zihninin ve ruhunun yarattığı herhangi bir yaratı önemlidir çünkü kendini aşarak evrensel ruhun ve zihnin ve tüm duygu ve düşünce... Küstah ve cüretkar oluyordu. Dertlerin, kaygıların canı cehennemeydi.
Okur Takip Önerileri
Yaşamın gizi gerçekten dipsiz bir kuyuydu ve arada sırada içinden biraz 'aldanma' çıkmasında şaşılacak bir şey yoktu.
Bu düşünsel çarpıklıktan ve ruh bataklığından iğrenin. Aldanmalar? Yaşamın gizi?
Nesnelerin insan zihninde bıraktığı kuşkulu yansılarını alıp bozuk para gibi harcamak.
Bireysel özgürlüğe susamışlık...
İnsan zamanla sakinleşir, zihni açılır ve ruh hali değişmeden kalmaz.
Kibirden gölgeleri gerçek, gerçekleri de gölge olarak görmeye yeğ tuttuğundan.
İyi kalpli günahlarımız gözden kaybolmadan önce, bir kez daha sıradan yüzüne bakmamızı ve neredeyiz? Bu ne? Düşlerimiz bizleri nerelere savurdu?
Ah, gölgemizin verdiği güvenlikten ne kadar da utanıyoruz! Gidiyoruz, bunu anlatacak halimiz yok.
İyi niyetliliği başka türlü de adlandırılabilir: Örneğin “ruh temizliği” gibi yavan bir terim ya da çok daha ciddi ve güzel bir sözcük olan “alçakgönüllülük” o olmazsa “gerçeği görmezden gelme” veya “iki yüzlülük” gibi.
Anlamıyorsunuz ki. Duyuyorsunuz ama acı veren anlamını kavrayamıyorsunuz.
“Doğanın,” dedi Settembrini, omzunun üzerinden konuşarak, “bizim ruhlarımıza gereksinimi yok. Kendisi ruh onun.”
“Teklik kavramınız size sıkıcı gelmiyor mu?”
Yüzündeki azimli cehaletten entelektüel potlar kırabileceğini hemen anlayabiliyordunuz.