Geciktirdiğim kitaplardandı. Kitap hakkında yazılanları okuyunca binevi bir yol haritası çiziyorum. Bazı kitapların yolu uzun oluyor. Bu kitabı da 4-5 yıl önce okuma listeme alıp gününü bekledim. Tutunamayanlar gibi, Nıetzshe gibi, yer yer Ümit Yaşar Oğuzcan toplu şiirleri gibi... Kitaplar canlılığını inkar ettirmiyor nitekim bir şekilde kendilerini hatırlatıp okutturuyorlar.
Uçurtma Avcısı, yalın ve akıcı diliyle savaşların, ırkçılığın, Ortadoğu'nun, sınıfsal statünün, kast sisteminin muazzam şekilde işlendidiği bir kitap. Kurgusu ve olay örgüsüyle canlılığını koruyor. En son bir sinemada ağlamıştım sanırım. Oysa ağlamak ne güzel şey... Nedir ki, kendimizden ve dünümüzden parçalardır bizi sarsan...
