"Kitaplığımdaki kitaplar bile bitap düşmüştü. Okuduğum ve okunmayı bekleyen bütün kitaplar, olmayı umduğum insanı yaratmaya, biçimlendirmeye çalışmaktan bitap düşmüşlerdi."
Bazen yalnızlık her şeyi öyle seyreltir ki,duru bir bakışla görüp seçiverir insan kendine benzeyeni.
Sonra ona sarılır ve bir daha asla bırakmak istemez.Bence o masada bize olan buydu.
Daha önceden böyle sözleri,duyguları hiç bilmezdim.Şimdi açık seçik bildiğim bir durum var:Beni de bir ateş aldı.Yanıyorum;yangınım bilinenler gibi değil.
Cahilliği yok edecek ilaç bilim değil mi? Evet,bilim.İşte o da kitapların içindedir.Cahilliği ancak okumakta yenebiliriz.Karanlığı okuyup öğrenmekle,kafayı ışıklandırmakla yenebiliriz.