Kırmızı Pazartesi
Öncelikle kitaba başladığımızda sonunu nasıl biteceğini tahmin edebiliyoruz ve olayın geçmiş yolculuğuna çıkıyoruz. Kitabi okurken sanki başından beri Santiago Nasar'ın yanındaymış gibi olayları yorumlatıyor. Kitap boyunca Namus Cinayetinin toplum algısında yaşattığı hissiyatı hissedebiliyorsunuz. Santigrat Nasar'ın nasıl öldüreceklerini,ne zaman öldüreceklerini hatta ne ile öldüreceklerini bilen halkın gözleri bağlı,kulakları sağır ve ağızları kapalı bir biçimde ölüm haberini bekler. Cinayeti izlemeye gelen onca insandan biri bile tek kelime etmez. Cinayeti namus temizlenesi olarak bilen ve bununda bir kahramanlık olarak görülmesi ne acı. Cinayet işlenmeden önce herkesin bir yere geçip beklemeye başlaması Santiago Nasar'ın otopsisi yapılırken bile izlemeye gelen insanlar odaya sığmadığı için çıkarılıyor. Kitabi okuduğum süre boyunca "Nasıl" diye düşündüm. Santiago Nasar'ın ölecek bir adamın kalabalık içinden geçerken herkesin suskun olması...
Cinayete nasıl bir göz yumulduğunu muntazam bir biçimde anlatılmış. Herkesin kesinlikle okumasını tavsiye ederim iyi okumalar... 
Kırmızı Pazartesi
