Herkes kendi yaptıklarından ve yapmadıklarından sorumludur bu hayatta. Başkalarının iyiliğinin ya da kötülüğünün izini sürmek ne bir şey kazandırır ne de bir şey öğretir... Saçmalamaktan başka bir şey değildir. Gülünçtür hatta...
Sen iyi ol, sevgi dolu ol ve sadece kendine yönel, kendini değiştir, kendinle mücadele et... Kendi erdemine ve ahlakına ada bütün hayatını. Kimsenin seçimi senin seçimini etkilemesin. Kimsenin yaptığı senin yaptığına ters diye sende bir infial uyandırmasın. Dışarıda kötülük var diye, sen iyiliğinden vazgeçemezsin. Başkaları sevmiyor diye, sen sevginde cimri olamazsın. Zira bu davranışın insanlığa indirebileceğin en ağır darbe olur. İnsanlığa yapabileceğin en büyük haksızlık olur.
Hey
Kaygusuz deli bir kuştum,
Senin dalına kondum hey!
Yüksek yerlerde uçmuştum,
Ayak ucuna indim hey!
Denizler gibi derindim,
Gözlerine sığ göründüm.
Karlı dağlardan serindim,
Sana sokuldum, yandım hey!
Tükenmez mihnetler çektim,
Kanlı göz yaşları döktüm,
Akıllılara örnektim,
Divanelere döndüm hey!
Âşıklar sana ne yapsın?
Dudaklar nereni öpsün?
Sen bir acayip şarapsın,
Daha içmeden kandım hey!
Yâdını düşünmez dilim,
Sana ulaşır her yolum;
Kirli, günahkâr bir kulum,
Yüzüne bakıp yundum hey!
Eskisi Gibi
Seneler sürer her günüm,
Yalnız gitmekten yorgunum;
Zannetme sana dargınım,
Ben gene sana vurgunum.
Başkalarına gülsem de,
Senden uzak olsam da,
Sevmediğini bilsem de
Ben gene sana vurgunum.
Dağları aşınca başım,
Geri kaldı her yoldaşım,
Gel sevgilim gel kardaşım,
Ben gene sana vurgunum.
Gönlüm seninkine yârdı,
Aynı şeyleri duyardı;
Ayaklarımız uyardı...
Ben gene sana vurgunum.
İtilmiş, tekmelenmişim,
Doğduğum günden yanmışım,
Yalnız sana güvenmişim;
Ben gene sana vurgunum