Edanur Koçak
@edanurkocak
Öğrenci
Hukuk
Kıbrıs
16 Temmuz 2001
22 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Okur Takip Önerileri
Eğlendiğimiz, yiyip içtiğimiz mekanlar, bindiğimiz arabalar, taktığımız mücevherler bizi soylu kılmaz. Soyluluk ötekini işitebilmekten yapılma bir mücevherdir. Soylular, kalplerini bir mücevher gibi taşıyan ve kalpleriyle düşünen insanlardır. Bu ülkenin en soylu insanları, diğerlerinin acısını içinde en çok hissedenlerdir.
Toplumca bir umut seferberliğine ihtiyacımız var
Mevcut olan toplumsal rollere uyum sağlamak yerine bireylerin kendi doğru benliklerini bulmaları ve kendilerini şüpheci bir dünyaya pazarlamaları beklenmektedir. Kendini ürün olarak sunan bir insan türüyle karşı karşıyayız, kendisini iyi satabilirse o "bir başarı öyküsü" dür, satamazsa başarısızlığın daniskası!
Bizim Hüseyin, "Kemal Hoca," diyor, "bu hafta da alemlere akamadık!" Ne zaman uğrasa, o hafta akış olup olmadığını soruyorum ona. "Bir alem bul da ak; sevgili kardeşim. Daha iyisi, "Bir alem ol da ak!”
Anlayacağınız, adam olmanın sayısız yolu vardır.
Kendi etrafımıza ördüğümüz kozalardan, o küçük dünyalarımızın içinden çıkıp büyük resme bakabilirsek, adam olmak ihtiyacını ruhumuzda en yakıcı biçimiyle hissedeceğiz. Çabasız tatmin insanı sükuna erdirmez, sadece yabancılaşma, sıkıntı ve değersizlik duyguları yaratır.
Kim ki entelektüel, fiziksel veya duygusal güçlerinin bir sınırı olduğunu bilir ve bu sınırları gönülden kabullenirse, o, bilgeliğe doğru bir adım atmış demektir. Hayatın büyük resmini dikkate alarak, bir denge ve oran tutturmak demektir bu.Aktığın ırmağın varacağı menzili özlemek. O ırmakla birlikte çağlamak, o çağıltıyla coşkuya kapılmak. Akışı hissederek akmak.
İnsan değer verilmek ve sevilmek ister, bu arzu ve arayış bir ömür boyu sürer. Ne zaman iyi bir şey yaptığımızı düşünsek hemen dönüp etrafta bizi takdirle süzen gözler veya bir alkış sesi ararız. Yazdığım bir yazı, bir başkasının kalbine değebilirse, yeryüzündeki varlığımı daha anlamlı bulurum.
Başarının , bireye kendisini diğer insanlardan üstün görme hakkını verdiği kabul ediliyor.
Benlikleri kutsamanın en önemli vasıtalarından birisi başarı. Ama neyi başarmak?
Oysa kedere sessiz de katlanabilir insan. Hayatın keder ve sevinçleriyle bizi usul usul büyütmesine izin vermek gerekir
Medyada "anormal" içerik arttıkça, sosyal "kabul görme" de artıyor. Gerçek dünya, ekran gibi görülüyor ve bununla birlikte insan davranışları ve sosyal normlar değişiyor.
Görsel medyada sürekli olarak hazır sunulan ve hızlı değişen imgeler; düşünme yetisinde azalma, kısalmış dikkat süresi, hiperaktivite ve dürtüsellik gibi sorunlara yol açıyor. Ayrıca çocukların hayal gücü zayıflıyor ve medyanın kendilerine sunduğu imajlarla sınırlı kalıyor.
Sokak, Tanpınar’ın benzetmesiyle bir “uğultu değirmeni”dir artık…