İnsanlar kıskançlık yüzünden, öfke yüzünden, nefret yüzünden, bencillik yüzünden, manevi kibir yüzünden cinayet işlemişlerdir; ama hiç kimsenin hayırseverlik yüzünden şeytani bir cinayet işlediğini duymadım. Daha iyi bir dürtü yoksa demek ki sadece çıkarcılık, bilhassa asabi insanlarda, tüm varlıkları hayırseverliğe ve cömertliğe teşvik edebilir.
Ama yalnız görünüyordu, kâinatta yapayalnız. Atlas Okyanusu' nun ortasında bir enkaz parçası.
Vücuduna merhem olabilirdim ama ona acı veren bedeni değil, kederli ruhuydu ve ruhuna ulaşamazdım.
Okur Takip Önerileri
Ah, mutluluk ışığı sever, biz de dünyayı şen sanırız; ama sefalet kendini vakurca saklar, biz de sefalet yok sanırız.
Yoksulluğu büyüktü; ama yalnızlığı ne kadar korkunçtu! Düşünün.
Heyecanlı bir insanı pasif direniş kadar çileden çıkaran bir şey yoktur. Böyle direnilen kişi insanlıktan uzak biri değilse ve direnen kişi pasifliğinde gayet zararsızsa, o zaman, direnilen kişi daha neşeli anılarında, aklıyla çözmesi imkânsız olan şeyi hayalgücüyle bulmak için müşfik bir çaba gösterir.
Günümüzde insanlar her şeyin fiyatını biliyorlar da hiçbir şeyin kıymetini bilmiyorlar.
Her daim birilerine âşık olur, hiçbir zaman aşkına karşılık bulamaz, bu yüzden de hayallerine kaldığı yerden devam ederdi.
Günün birinde bir roman yazmayı isterim elbette ama yazacağım roman en az bir İran halısı kadar güzel ve gerçekdışı olmalı.
Günümüzde insanlar benliklerini sinsice kuşatan sağduyudan ölüyor; aslında asla pişman olunmaması gereken tek şeyin hataları olduğunu anladıklarındaysa iş işten geçmiş oluyor.
İnsanoğlu kendini fazla ciddiye alıyor. İnsanlık tarihinde işlenen ilk günah budur. Mağara insanı gülmeyi bilseydi, tarih çok daha farklı gelişirdi.
Acı çekmek kötüdür, çirkindir, karanlıktır. Çağımızın acıya duyduğu sempatide hastalıklı bir şeyler var. İnsan yaşamın renklerine, güzelliğine, coşkusuna sempati duymalı. Hayata dair yaralardan ne kadar az bahsedersek, o kadar iyi.
Her mükemmel varlığın ardında da mutlaka bir trajedi vardı.
...
En sıradan çiçeğin açması için bile dünyanın şiddetli doğum sancıları çekmesi gerekiyordu...
Dünyanın en büyük olayları insan zihninde geçer derler.
Dünyanın en büyük günahları da insan zihninde işlenir.
Bir insanı etkilemek ona kendi ruhunu vermektir. Etkilenen kişi artık kendi fikirleriyle düşünemez, kendi tutkularıyla yanıp tutuşamaz hale gelir. Sahip olduğu erdemler bile gerçek değildir artık. Günahları bile ödünçtür; günah diye bir şey varsa tabii. Artık bir başkasının müziğindeki bir yankıdan, kendisi için yazılmamış bir rolü oynayan bir oyuncudan ibarettir. Oysa yaşamın amacı kendi kendini geliştirmek tekâmül etmektir. Dünyaya gelme sebebimiz özümüzün farkına varmaktır.