Stefan Zweig 1936 yılında Londra'da,Rilke üzerine verdiği bir konferansta şöyle der:"Zamanımızda katıksız şaire artık ender rastlanıyor ama belki ondan da az rastlanan bütün bir yaşamın salt şiirsel bir varoluşa dönüşmesidir.Böyle bir uyumun bir insanın kişiliğinde örnek bir biçimde gerçekleştiğini görebilme mutluluğuna erişene düşen,hem kendi kuşağına hem de belki bir sonraki kuşağa bu manevi mucizenin tanıklığını yapmaktır."
"Bi sorgulayın bu evrende var mıdır hiç kimsemiz?"
~Üstad Norm Ender~
Odaklanmanın bu kadar ender görülen bir olgu olmasını sebebi, insanların iradelerini tek bir şeye yöneltmemeleridir; odaklanmaya değer hiçbir şey yok, çünkü tutkuyla peşine düşülen hiçbir amaç yok. Bununla beraber işin içinde başka şeylerde var. İnsanlar odaklanmaktan korkuyorlar çünkü bir kişiye, bir fikre, bir olaya dikkatlerini fazlaca verirlerse kendilerini yitirmekten endişeleniyorlar. Benlikleri ne kadar zayıfsa, benliklerinin dışında bir şeye odaklanma edimi içinde kendilerini kaybetme korkuları da o kadar büyük oluyor.
Sayfa 74Kitabı okudu
"İnsanda en ender rastlanan şey, kendine ait bir davranıştır." der Emerson. Büyük ölçüde doğrudur da. İnsanların çoğu, başka insanlardır aslında. Düşünceleri bir başkasının fikirleri, hayatları bir taklit, tutkuları birer alıntıdır.
Aşık olmak çok ender rastlanan bir durum bence.Ben aşık olduğumu nasıl anlarım biliyor musun ? Sabah uyandığım zaman aklıma ilk gelen şey onun adıysa işim bitmiş demektir.
"Zerreyim fakat bir şems-i sermed isterim.
Hiç-ender hiçim fakat bu mevcudatı umumen isterim."
Bediüzzaman Said Nursî