cemo
@entel_karinca
Sana dokunmak teni soyunmaktır yokluğa
Tan ağarırken giyinmek kalabalık şehirleri
Rütbesiz acıların kan kaybıyla vurulmak...
Sana dokunmak birazda aşka benzer
Destanlar vurulur sırtından
Aşığın sazı kırılır,şairin sözü....
Diyalektik Materyalist
Marksist-Leninist
From Atina and İstanbul with love...
402 okur puanı
Mayıs 2022 tarihinde katıldı
●Serbest meslek sahipleri varlarını yoklarını paraya çevirip, yedinci yedi yıllık kalkınma plânı uyarınca cahillikle mücadele kampanyası için açılan “M-7-7” numaralı hesaba yatırıyorlardı. Onlar da teker teker Tanrı’nın rahmetine kavuşuyor ve buna karşın cenazelerinin ardından yetmiş araba birden hareket ediyor; ödül olarak aldıkları yediyüz ton altın ile yedi ton gümüşten görkemli bir mezar yapılıyordu onlara. Bu fedakârlık anıtı sonraki nesillerin ziyaretgahı olacaktı.
●Kasap dükkânlarına, fırınlara, bakkallara kocaman kocaman levhalar asılmıştı:
“Okur yazar olmayana mal satılmaz.”
●Fotoğrafçılar okur yazar olmayanların resimlerini çekmiyor, nüfus idaresi okur yazar olmayanlara nüfus örneği vermiyordu.
●Polisler cop yerine dev kalemler takmıştı bellerine ve toplum düzenini bozanların kafasına bu kalemlerle vuruyorlardı.
Okur Takip Önerileri
Biliyor musun, bir kadın bir erkeğe en acımasız, en akıl almaz zulümleri ve eziyetleri yapsa da hiçbir üzüntü ve pişmanlık duymaz yine. Çünkü, “onu şimdi çok üzüyorum ama sonra aşkımı verir, gönlünü alırım” diye düşünür her seferinde.
İnsanları birbirine bağlayan ülkü tümden yitti, kayıplara karıştı. Herkes, yarın sabah çekip gidecekleri bir handaymış gibi yaşıyor. Herkes kendini düşünüyor, kendisi kapabileceği kadar kapsın, geride kalanlar isterse açlıktan, soğuktan ölsün, vız geliyor.
Ayrıca anladığım kadarıyla birçok bakımdan oldukça farklı insanlarız da… ortak yanımız belki de hiç yok.
Ama biliyor musunuz, bu son söylediğime kendim de inanmıyorum. Çünkü çok sık böyle gelir insanlara, ortak yanlarının olmadığını sanarlar.
Oysa çok ortak yanları vardır… İnsan tembelliğinden, bir de birbirlerini nasıl görünüyorlarsa öyle değerlendirdiklerinden, onlar da başka şey bulamadıklarından oluyor bu…
Hiçbir şey yapamamanın umutsuzluğun acısı da her acıdan daha güçlüdür....
Hiçbir şey yapamamanın umutsuzluğun acısı da her acıdan daha güçlüdür...
Ama nereden biliyorsunuz, belki de normal insan budala olmalıdır.
Zaten insan yeter ki istesin, gülecek çok şey bulur.
Bence, hiçbir şeye şaşmamak, her şeye şaşmaktan çok daha büyük bir budalalıktır. Hem sonra: Hiçbir şeye şaşmamak, hiçbir şeye saygı duymamakla aşağı yukarı aynı şeydir.
Evet, budala bir insan saygı da duyamaz....