Ruhumun gittiği bir yer yok. Film şeridi gibi geçen dünler de kayıp. Öldüm mü kaldım mı sorularım kayıp. Geleceğimi kendi zihnimin karanlık köşelerinde kaybettim çoktan, sorgulamak yersiz. Hiç ışık yok, etrafım zifiri karanlık. Her gün yeniden ölmekten vazgeçip hapsoluyorum artık karanlığıma. İçim hepten boşluk...