günlerimin tümü o'nunla dolu
evren ise o'nun yansımasıdır
Okur Takip Önerileri
ey aşkım ey sevgilim var olan bir tek sensin
bu hüzünlü saatinde batan güneşin
orada yitirmekteyim şiirimin ipini
yaşamımın ipini, sevinci ve sesi
çünkü sana tekrarlamak istiyordum seni sevdiğimi
ama bu söz acı veriyor bana sensiz söylendi mi
hiç fark etmedin mi beni öldürürken benim seni sevdiğimi?
iki kapıya sıkıştırılmış
aşk ölüm
sevgilim sevgilim duyuyor musun bu küfrü
aşkın solgunluğu değil ölümün solgunluğu da değil
kurtların solgunluğudur yüzümdeki
ölmek elimde değil bu koca çiçek yüzünden
nedir bana gözyaşı döktüren bu suç?
yalnız her ağaçta sallanan asılmış biri var
ve kan lekesi her yaprakta
seviyorum ama yaşam yine de ölünceye kadar çekilmez.
en son geceyi düşünüyordum ben sadece
ah her şey bu korkunç anlama geliyor
ben en son anları demek istemiştim
en son vedalaşmaları en son nefesi
en son bakışı
bekledi bekledi derin kuyuları
öleceğimi sandım beklemekten
sessizlik kalem açıyordu sokaklarda
senin omuzunu hatırlıyorum
senin dirseğini hatırlıyorum
senin ayak seslerini hatırlıyorum
atsız bir kenti hatırlıyorum
yanıp tutuşan bakışını hatırlıyorum
gölgede kimse anlayamaz sızlanmalarımın nedenini.