" 'Mucize' ve 'hurafe'lere değer vermezdi. Bu tür gösterileri yasaklamıştı. Ona göre gerçek mucize, doğruyu açıklamak ve insanların doğruyu kavramalarını sağlamaktı.
Buda, insanların çektiği acılara duyarlı, duygulu ama ussal bir zihin ve bilin. dizgesi izleyerek ve 'orta yol' ilkesine uyan bir yaşam biçimini sürdürerek özgürlüğü kazanmayı amaçlayan bir bilge idi."
aristoteles altın orta
Albert Camus ve Yabancı'sı
"Ölümle biten yaşam saçmadır, evet. Bunda kuşku yok. Ama, yaşam ölümle bitiyor diye, kapayacak mıyız gözümüzü, yüreğimizin kapılarını bu yaşanası dünyanın güzelliklerine, bunlar yanında insanların acılarına, çaresizliklerine? Mademki, yaşıyoruz, yaşadığımız sürece mutlu olmaya, sağımızda solumuzda mutluluk yaratmaya bakmalıyız. Mutluluk, bir yerde ve her yerde, hiçbir şey beklemeden dünyayı, insanları sevmektir, diyor Albert Camus."
Resmen hayat mottosu yapılacak bir paragraf. Bazen hayatta 'sonunu bildiğimiz' şeyleri yapmıyoruz ya da bir kenara atıyoruz ya. Aslında tüm hayatımız için böyle yapıyoruz bazen. Ucunda ölüm var diye her şeyi atıp satacak değiliz ya. Yaşamak şakaya gelmez!
giriş
"Uyumsuzluk, yöntemli kuşku gibi, bütün eski düşünceleri süpürüp atmıştır. Çıkmazda bırakır bizi. Ama, kuşku gibi, kendine yönelerek yeni bir araştırmaya yön verebilir. O zaman aynı biçimde sürer uslamlama. Hiçbir şeye inanmadığımı, her şeyin saçma, her şeyin uyumsuz olduğunu haykırıyorum, ama haykırışımdan kuşku duyamam, hiç değilse karşı çıkışıma inanmam gerekir. Böylece, uyumsuzluk deneyinde elimdeki ilk ve tek gerçek, başkaldırıdır."
Etrafımdaki her şeyden her şekilde şüphe etme özgürlüğüne sahibim. Her şeyden böylesine şüphe ederken gerçek olan yegane şeyi bulma çabam sonuçsuz mu kalmalı? Şüphe ettiğim her şey için öncelikle şüphe etmeliyim. Şüphe eden ben şüphe etmekten başka hiçbir şey yapmama gerek kalmaksızın şüphe ettiğimden emin olabilirim. Hiçbir şey gerçek olmasa bile hiç değilse şüphe ettiğim oldukça gerçektir.