Bir gün, bu sessiz yaşam dünyasında, sana kesik dilini göstermek için ağzını açan, çarpıcı ve şehvetli büyük bir yılan çıkacak karşına. Eski zayıflık, eski alçaklık yenilmiş olacak. Aldatıcı kelimeye artık kanmayan, pinti Yahudi bostancının elmalarıyla artık beslenmeyen Havva ölecek.
Ve bu zaferi kutlamak için hiçbir marş okumayacaksın!
Tutuklunun KehanetiKitabı okuyor
önceden başkalarının ruhlarına girmek istiyordun ve şimdi her ruhun, senin ruhun misali tek, girilmez, aşılmaz olduğunu biliyorsun. Eğer hükmetmek istiyorduysan, her şey senin olduğu için hiçbir şeyin senin olmadığını biliyorsun.
Tutuklunun KehanetiKitabı okuyor
Başkaları diye adlandırdığın gizemli hayaletleri kapının dışında, arkanda bırak. Kendin olmak istiyorsan onları benzerlerin olarak çağırma. Onlara benzemek için farklı olman, kendinden farklı olman, ağları sermen, tuhaf tarzda kapüşon takman, pis mantolara sarınman lazım.
Tutuklunun KehanetiKitabı okuyor
Bir dilenci gibi çıplak, bozkırdaki bir avare kadar kökünden kopmuş, sonsuz hayata mahkûm olmuş biri gibi çaresiz kalacaksın. Her şeyi bağışlamış ve her şeyi kaybetmiş olacaksın. Güneş seni artık ısıtmayacak, su, susuzluğunu gideremeyecek, hava göğsünden firar ediyormuş gibi gelecek. İşte o zaman babaların trajik kayboluşunu hatırlayacaksın: Tanrı tarafından çağrıldığını söyleyen, insan gözünün göremeyeceği kadar yok olan ve eserinin hiçliğine yalnız başına ağlamaya giden Musa'yı; çok yakındaki büyük acıya değil, misyonunun gereksizliğini keşfettiği için korkunç gecede ağlayan İsa'yı...
Tutuklunun KehanetiKitabı okuyor
günün birinde, bütün çıngıraklarını oynattıktan, bütün sözcüklerini attıktan, bütün kıyafetlerini güneşin altında parlattıktan, bütün bayraklarını salladıktan ve bütün borazanlarını üfledikten sonra tek başına, terk edilmiş, kalabalık tarafından meydanda bir anda terk edilmiş bir şarlatan misali acılar içinde kalacaksın.
Tutuklunun KehanetiKitabı okuyor
bir tanrıya benzediğini hissedeceksin ve onu öldürecek yüreğin olmasa da tanrının oğluyum, diyeceksin.
Tutuklunun KehanetiKitabı okuyor
insanların zekası hakkında artık hiç umudu kalmamış bir gece kedisi gibi sessizsindir. Ve karanlığın, sessizliğin içinde bir ses sana tekrar eder: Söylemek istediğin şeyi kimse sana söylemeyecek. Öğrendiğin şeyi kimse bilmeyecek. Kimse ölümde sana yoldaş olmayacak. Ve alçaklığın sesi yeni fuhuşlarda senin yardımcın olacak ve duvarlarının arkasında titreyeceksin.
Tutuklunun KehanetiKitabı okuyor
Karanlık bir et hapishanesinden dünyaya geliyoruz biz, Ve özgür kalır kalmaz yeni bir hapishane inşa etmek istiyoruz; daha korkunç bir hapishane, bir ruh hapishanesi.
Tutuklunun KehanetiKitabı okuyor
Bir gün, kim olduğumuzu ya da olmaya çalıştığımızı güzel sözcüklerle anlatmayı bırakalım; kahraman vurgularla kendimizi gece kaçışlarına ve keşiflere sunmayı keselim ve yürüyelim. Kelimeler, son kez, hiçbir kralın önünden yürümeyen uşaklar olsunlar.
Hamlet’in TavsiyeleriKitabı okuyor
Ruhunuzu düzensiz biçimde keserken, paçavralarınızı balkonlara asarken, güzergahlarınızı çizerken sizi asla şaşırtmaz mı, kendi öfkeniz, küçümseyişiniz, iğrençliğiniz sizi asla şaşırtmaz mı? Sizi anatomik salondan ve coğrafya haritasından dışarı çıkartacak, şiddetli bir coşkunuz hiç olmadı mı; bağırsaklarınızı saklamak ve çizilmiş dünya atlasınızı yırtmak için vahşi bir istek hiç mi duymadınız?
Hamlet’in TavsiyeleriKitabı okuyor
Çok tatlı ve çok iyi yürekli Tanrı, seni ne kadar sevdim ve ruhumun gizliliğinde pışpışladım ve okşadım! Kim sana şükürlerini sunacak, kim senin için giriş, dipnot ve ilavesiyle bir savunma yapacak, kim seni benim seni sevdiğim kadar sevecek ki?
Hamlet’in TavsiyeleriKitabı okuyor
Yoksa sen, yapmak yerine, yapmak istediklerini ve yapmak zorunda olduklarını düşünen o adamlar familyasının hüzünlü kahramanı değil misin? Yoksa sen kelimeleri, ki onlar dişidir, eylemlere, ki onlar erkektir, tercih eden o yorgun ve kadınsı ruhlardan değil misin?
Hamlet’in TavsiyeleriKitabı okuyor
Bugün, rekor kırmak herkes için amaç olmuştur. Eskilerin amacı; olgunluk, barış, özveri idi.
Altın, şüphenin hakim olduğu yarı barbar memleketlerde kullanılır, ancak avam takımının üstünde görülür ve bu maddede, sahiden ilkel ve adi bir şey vardır.
Yoksa yanlış bir asırda mı geldim? Gerçek çağdaşlarım belki binlerce yıl evvel ölmüşlerdir veya daha da doğmamışlardır?