Bir göçebe miydi insan bu yeryüzünde?
Gözünü açtığında başlıyordu göçebeliği, kapatıncaya kadar da sürüyordu.
Asıl yurdunu bırakıp gelmişti, asıl yurduna hasretle yönelerek aşkla gitmek için.
Göç ise, mihnetti, hasretti, yokluklar ve yoksunluklardı, acılara gark olmak; ama acılar elinde yenik düşmemekti.
Sayfa 75