Bir başlayıp bir bıraktığım bir eserdi nitekim 2019da başlamış fakat 2021'e kadar yer yer okumuş bırakmıştım. Öyle fasılalı okumanın bir anlamı yok diye baştan aşağı bir disiplin içinde okudum bu kez ama sürekli düşünerek. Bir Sherlock Holmes macerası değil bu eser, durup dinlemeden, tefekküre dalıp hmmm doğru olabilir demeden sonunu getiremezsiniz. Eser çok mu ağırdı? Hayır. Çok mu özensizdi yazılanlar? Hayır. Çok mu kötü bir üslubu var? Hayır. Kötü üslubu yok, kötü çıkarımlar, kötü tasvirler, kötü benzetmeler yok, kötülük var sadece kötülük. Eser kötülüğü en iyi bir şekilde ortaya koyduğu için bana rahatsız edici gelmiş olabilir bu yüzden defalarca bırakmış olabilirim. Sonra kendimi iyiden iyiye kaptırdım esere yazarda espri yeteneği de var, laf da sokabiliyor daha ne dedim, otur ve yeniden oku. Yazar futuristinden, nostalji sevdalısına, milliyetçisinden komünistine, Nazisinden Kızıl Kmer'ine, softasından ateistine çatmış ama acıtmadan güzelce, yalnız yazarımız İrlanda Cumhuriyet Ordusunun eylemlerini bile kitabına taşırken İngilizlerin dünyanın dört bir yanına taşıdığı cehennemden örnek sunmamış bize. Bu ikircikli tavrı görmezden gelirsek kötüyü iyi anlatan güzel bir eser diyebiliriz.

Kötülük Üzerine Bir DenemeTerry Eagleton · İletişim Yayınevi · 2020284 okunma

·

68 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.