İnsanın hiçbir şey için çabalamasına gerek kalmadığı her daim mutlu olduğu bir “Ütopya”nın nasıl “Distopya”ya döneceğini anlatıyor bu kitapta Huxley. İhtiyaçsız insanın kendini tanrılaştırmasıyla Tanrı’yı, mutsuzluğu, düşünmeyi kısaca insanlığını unutan niteliklerine göre yapay yollarla sınıflara ayrılmış bir toplumu beyninizin içini kemirircesine
