Tolstoy’un en iyi özelliği insanın en büyük özgürlüğünün başka yaşamları da kabul edip saygı göstermesine inanmasıdır. Tolstoy'un 1896'da yazmaya başlayıp 1904'te bitirdiği ancak ölümünden sonra 1912 yılında yayımlanan bir romanıdır. Tolstoy bu kitabında Şeyh Şamil'in (kitabın bazı yerlerinde Şeyh Şamil'den 'İmam' diye de bahsedilmektedir.) gözde komutanlarından Hacı Murat'ı anlatmaktadır. Şeyh Şamil tarafından öldürülmek istendiği için Ruslara katılan Hacı Murat'ın acı sonu anlatılıyor.
