"Deniz öylesine durgundu ki karıncalar su içerdi.....
Yaşar Kemal öyle güzel tasvir ediyor ki adayı artık biliyoruz her bir köşesini...nar ağaçlarını, mor menekşelerini, lacivert renkli benekli yılanları, kamışlığı....
Ada'nın sakinleri sayıca artıyor artık...her gelen aile ayrı bir hikaye elbet...ve arka planda bir sürü dram... Savaşın öksüz bıraktığı evlatlar, evlatlarını kaybeden, künyesi eline ulaşmış olsa bile belki bir hata olmuştur diye evinde, yöresinde evladının gelmesini bekleyen anneler...yoksullaşan halk, varını yoğunu bırakıp göçe zorlanan aileler...ve bir de uyanıklar tayfası, başkalarının mağduriyetinden kendine bir çıkarım sağlamaya çalışan kötüler güruhu...
Yine sıcacık bir hikaye, masalsı anlatımıyla bize göz kırpıyor...