Bu, benim kitabı ikinci kez okuyuşum. İlkinde çok küçüktüm ve aklımda kitapla ilgili neredeyse hiçbir şeyin kalmadığını fark ettiğimde yeniden okumak istedim. İyi ki de okumuşum. Kitabın başında kendimi "Amerikan gençlik dramaları"nın içinde buldum ama biraz ilerleyince aslında altında daha derin ve daha farklı bir hikayenin yattığını gördüm. Baş karakterimiz ergenlik döneminin henüz çok başlarındayken korkunç şeyler yaşıyor ve biz bunlarla baş edişini onun ağzından birkaç ölü sanatçıya yazılmış mektuplardan okuyoruz. Bence kitabı özel yapan buydu. Kitap mektuplardan oluşuyor ve her bir mektup bizi Laurel'ın hayatının içine daha da çekiyor. Kitabın dili çok samimiydi ve yazarın ısrarla üstünde durduğu şey "kendin olmak" ve "kendin gibi davranmak". Özellikle bu konuyla ilgili bana çok şey düşündürdü. Kesinlikle okuyun derim.

Postacı Kapıyı ÇalmayacakAva Dellaira · Martı Yayınları · 20142,503 okunma

·

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

irem