Stephen King sadece bir korku kitabı yazarı olmadığını bu kitapla beraber kanıtladı yine. Oyun muazzam bir psikolojik gerilim kitabı, bilinçaltımızın, kafamızda kurduğumuz o "gerçek dışı" düşüncelerin zor anlarımızda nasıl yüzeye çıktığını ve canlandığını, bizi nasıl köşeye rahatlıkla sıkıştırabileceğini görüyoruz, oyun da burda başlıyor, en köşeye sıkıştığımız anda gerçeği gerçek olmayandan ayırabilediğimiz zaman o oyundan kurtulabilmeyi konu alıyor. Stephen King'e başlamak için uygun olmayan bir kitap ama diğer kitaplarını okuyup da Sadist'i beğenmediyseniz bunu da okumanızı önermem. Çünkü Sadist çok kısır bir kitap, iki karakteri ele alarak bir evde geçen olay, bu kitap ise bir karakter ve o karakterin kafasının içi. Dolayısıyla dar bir dairenin içinde olanları yoğurup yoğurup bize sunmuş, ne farklı bir baharat ne de farklı bir tat var. Sadece dar bir pencereden dümdüz baktığınızı, görüş alanınızın ise maksimum doksan derecelik açıyla kısıtlandığını düşünün, baktığınız manzarayı çok sevseniz bile belli bir müddetten sonra sıkılma ihtimaliniz mutlaka olur. Sadist'i benimseyemediyseniz eğer hiç başlamayın, sizi yazardan soğutma ihtimali yüksek bir kitap. Tabii bunlara nazaran asla kötü bir kitap değil Oyun. Bir kadının travmalarının hayata bakış açısını nasıl değiştirdiğini, başkalarına göre kayda değer bir olay olmasa bile bir kadının küçüklüğünde yaşadığı ufacık bir şeyin bile olgunlaştığında nasıl yüzüne vurduğunu, bunun getirdiği olumsuz etkilerin ilişkilerine, sosyal çevresine ve hayatının tam orta yerine nasıl vurduğunu okuyorsunuz. Benim okumadan önce kitaptan beklentim Stephen King"in "kadının erkeğin gözünde nasıl pis bir yere konulduğunu" ve bunları yazarken nelere değindiğini merak etmemdi, dolayısıyla benim için gerilimden önce daha toplumsal bir konuyu ele alan bir kitap oldu. Kendinize güvenip de ben okurum diyorsanız ve 400 sayfa boyunca yatağa kelepçelenmiş bir kadının o ortamdan kurtulurken zihninden geçen düşüncelerin sizi sıkmayacağından eminseniz mutlaka iyi bir tat bırakır. Okuyacak olana tavsiyem ise mutlaka empati yapmanız, çünkü ana karakterin beyninin içini anlamak ve hissetmek için güçlü bir empati kurmanız lazım, aynı şekilde bu oradaki köpek için de geçerli, köpeğin zihnine yerleşin ve onun neler hissedebileceğine emin olduktan sonra onun gözlerinden kelepçeyle yatağa bağlanmış kadına bakın, böylece dar bir pencereden sadece karşınızdaki manzarayı görmüş olmaz aynı zamanda aşağısını ve yukarısını da izlersiniz. Diğer türlü sadece dümdüz okumak size "ben ne okudum ya" demenize sebep olur benden söylemesi....

OyunStephen King · Altın Kitaplar · 20071,207 okunma

··

64 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.