Kitap acının, fakirliğin, soğuğun ve hastalığın en mutevatir haberi. Acının yürekteki duruşu ve gerçekliğin acı üzerinden şekillenmesi; kör bir gözün gören bir gözden daha iyi kavrayabileceği gerçekleri gösterir. Acının ve sevginin gerçek göstergesidir fedakarlık ve samimiyet. Gerçekten anlayabiliyor muyuz? insanların hangi duygularla yaşadığını? nelere bağlandığını? nelerin köpeği ve nelerin efendisi olduğunu. Sevgi paketlenmiş halde gelirse önümüze birden irkiliriz gerçekten hak etmek ne demek, sormadan hak etmediğimizi düşünürüz. Peki neden? Sevgi merdivenlerinde tırmandıysak nice seneler, bırakamayız karşımızdaki sevgiyi hak eden insanı. Sevgi için yapılabilecekler fedakarlık ve vazgeçme. Gerçekten bunlar sevgiyi nereye götürür ve ne kadar acı bizi yüceltir. Sevmek ve acımakta yücelik aranmaz, gerçeklik aranır. Sevdiğimiz kişideki acıyı üzerimize alırsak çoğalmaz mı? peki ya sevgi ve acı birbirinin dostu mudur düşmanı mı? Acıyı çoğaltmamak için sevginin en yüce basamaklarını tırmanmalı ve en güzel fedakarlıklarından geçmeliyiz. Acıyı soğurmak gerekir. Arttırmak değil. Kötü sözcükler söylense sevgiye dair inanır mıyız? Sevginin düşmanlığına. Sevgi saftır, saf olan ortadadır o halde sevgi varsa düşmanlık nasıl olur? İyiliklerde bile art niyet aramanın sevgi neresindedir. Mat olmak için çabalarken, gizlenirken, gözlerin ve duyuların ötesine ne kadarda korumaya çalıştığımız saf ve gizli yanımızı kaybediyoruz. Kaybetme duygusu korkuya yol açar. Sevgide ise korku yoktur. "Mutsuz ile yoksulun birbirinden uzak durması lazım". "Pişmanlık, değişimin baş nedenidir".

İnsancıklarFyodor Dostoyevski · Akvaryum Yayınevi · 201362,3bin okunma

·

14 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hasan Çavuş