Bir zamanlar Sol, milliyeyçiliği genel olarak baskıcı, hatta ulusal sınırlar yaratarak insanı insandan ayıran, bölücü bir güç olarak görmeye başladı. Bir zamanlar Sol, tüm ulusal sınırları; tüm ezilen insanlar, yönetici tabakaların tahakkümünü gizleyen tikel bağlılık ve sadakatlerine göre bölünmesi nedeniyle insanları ayıran dikenli teller olarak gördü. Marx ve Engels'e göre, buyunduruk altında olanların hiç bir yurdu yoktu. (...) İşte Komünist Manifesto'nun hafızalardan silinmeyen sonsözü: "Bütün ülkelerin işçileri, birleşin!" ve (anarşist Bakunin'in Rusçaya çevirdiği) bu eserde bize şu anlatılıyordu: "Değişik ülkelerden proleterlerin ulusal mücadelelerinde (komünistler) her türlü milliyetten bağımsız olarak tüm proleteryanın ortak çıkarlarını öne çıkarır ve savunurlar."
Sayfa 90 - pdfKitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.