"Yapmamayı tercih ederim!" Kaçımız hayata karşı böylesine net bir cümle kurabildik? Kaçımız mutsuzluğumuza rağmen böylesine bir cümle kurup ruhumuzu özgürleştirebildik?
Sessiz ,silik bir çalışan olan ve büroda sadece aksesuar görevi gören "Kâtip Bartleby" özgürlüğün, pasif direnişin yolunu gösteriyor bize.
Hiç ciddiye almadığımız ,"aman o mu" diye burun kıvırdığımız o kadar çok insan var ki
yaşamımızda. Aslında biraz okuyabilsek
"Bay Bartleby" gibi karakterleri...
Kitabı okurken "Yapmamayı tercih ederim" diyecek yürekliliği kaç kere gösterebildim diye kendi hayatımı sorguladım.
Yanıtı bende gizli kalsın:)
Öykünün kahramanı bana
"Gogol'un Paltosu'ndaki baş karakter "Akakiy Akakiyeviç'i ve "Kürk Mantolu Madonna" adlı kitabın baş kahramanı"Raif Efendi'yi" çağrıştırdı.Her ne kadar dışardan fark edemesek de insanların iç dünyası basit ve sıradan değildir.Hem de hiç değildir!
"Kâtip Bartleby" kitabın bir bölümünde bulunduğu yerden gitmek istemez. Bunun üzerine "gitmemeyi tercih ederim" diyerek bulunduğu yerde durur. Sadece durur,kimseye zararı yoktur. Ama insanoğlu bu pasif direnişten rahatsız olur. "Kâtip Bartleby"'in buradaki pasif direnişi bana dünya üzerinde farklı zamanlarda yapılan pasif direnişleri çağrıştırdı:)
"Yapmamayı tercih ederim" felsefesini benimseyen arkadaşlara bu kitabı tavsiye ederim. Hayatını sorgulamayı cesaret edenler buyrun "Katip Bartleby" sizi bekliyor:)
Ah İnsanlar...
