Bu eserde 4 kısa hikaye yer alır:
İlk Acı
Küçük Bir Kadın
Açlık Sanatçısı
Şarkıcı Josephine ya da Fare Irkı
Kafka ilginç bir insan, daha evvel değinmiştim. Düzenli olarak egzersiz yapıyor ve yediğine-içtiğine, yani beslenmesine çok dikkat ediyor. Ama kaderin cilvesine bakın ki, bu ihtimam büyük ihtimalle onun vereme yakalanmasına yol açıyor. Yaşamının son haftalarında iyice ağırlaşan veremin boğazında yarattığı tahribat, Kafka'nın yemek yemesini imkansız hâle getiriyor. Hatta ölümüne de, yıllar boyu çektiği veremin değil, açlığın sebep olduğu iddia ediliyor.
İlk üç öykü muazzam. Son derece sade bir dil ama çarpıcı bir üslup. Özellikle kitaba ismini veren “Açlık Sanatçısı” mükemmel. Kafka'nın hayatının bir özeti gibi. İşi aç kalmak olan bir kişinin mesleğini nasıl hırsla icra ettiğini anlatıyor. İşin tuhafı, böyle bir meslek gerçekten varmış.
Ama burada derin bir mesaj var gibi: Toplumun sanatçıya bakışını, sanatçının yalnızlığını ve sanatıyla birlikte çektiği acıyı her zaman olduğu gibi yine mesel tarzında anlatıyor Herr Kafka. Biraz da kendini anlatıyor sanki. Özeleştiri yapıyor.
- Peki, neden aç kalmak zorundasın?
- Çünkü ister istemez(!) aç kalmak zorundayım.
- Bak sen! Peki, neden aç kalmak zorundasın?
- Çünkü… Çünkü hoşuma giden yemek bulamıyorum.
Bulsam inanın ki böyle bir ün peşinde koşmaz, ben de sizin gibi, başkaları gibi karnımı tıka basa doyururdum.