Biz böyle ölürüz. Kalbimizden giderek sona ereriz.
Katılarak boğulacağını bildiği için asla o şarkıya başlamayanlar,
Kalbini çıkarıp son satıra koyması gerektiğini bildiği için şiirden yana ağzını açmayanlar,
Kafatasını çatlatacağı için ‘delirmekten’ uzak duranlar,
Hareket tamamlandığında parçalanıp
dağılması gerektiği için asla o dansa başlamayanlar,
Geri dönmeyi beceremeyecekleri için, bir kez gitseler artık hep gideduracakları için asla çekip gitmeyenler,
Cümle bittiğinde ölmek zorunda kalacağı için lafa hiç başlamayanlar…
Onlar bizdendir. Biz yapılan dansı, şiiri, cümleyi, delirmeyi sözü bilmeyiz. Biz, bu dilleri bilmediğimiz için, kalbimizi yakarak öleceğiz.