"Enel Hakk" çizgisinde yazılmış, yaşanmış bir kitap. Her ne kadar manayı bulsa da bulduğu manada boğulmuş. Hemedani'nin sarf ettiği sözler bugün dahi söylense acı bir hüküm vermek kaçınılmaz olurdu. Özellikle şeytana dair yapılan benzetmelerin haddi aştığı aşikar. Sadece bir örnek vermek gerekirse: "İblis'in günahı Allah'a aşık olmasıydı. Hz.Muhammed'in günahı neydi bilirmisin? Onun günahı ise Allah'ın kendisine aşık olmasıydı." (Sayfa 155'den) Belki de bu kitap aslından çok farklıdır, değiştirilmiştir. Tevrat ve İncilin tahrip edildiği yerde bir alimin yazdığı bir eserin değiştirilmesi gayet doğaldır. Hele ki o devrin şartlarında. Kitabın yazıldığı dönemde batınilik faliyetlerinin fazla olması bu iddiayı ciddiye almamız gerektiğini gösteriyor. Ancak biz olayların, tarihin iç yüzünü bilemeyiz. Bu sebeple ilmi kayıtta gördüğümüze göre hükmetmemiz gerekir. Fazla hüsnü zan insanı helak eder. Din sadeliktir. Son dönemde adeta trend olan bu tarz sırlara dair yazılan kitaplar dikkatle okunmalı hatta bunlara yönelik Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından bir denetim mekanizması oluşturulmalıdır. Tabi yetkiyi kötüye kullanmamak kaydıyla. Geçmişte bunların örneklerini çok gördük. Sözü fazla uzatmayalım; Özetle cahillerden uzak tutulması gerek bir kitap. Okurken ince elenmeli, itikatta orta yol çizgisini bozmamalı. Bu kitapla da tasdik oldu ki bize tasavvuf değil, sahabenin yolu gerektir. Sadelik yolu, sünnete ittiba gerektir. Bu manada şu ayetle nokta koyacağım: O halde seninle beraber tevbe edenlerle birlikte emrolunduğun gibi dosdoğru ol! Aşırı da gitmeyin. Çünkü O, sizin yaptıklarınızı çok iyi görendir. Hud Suresi 112

TemhidatAynulkudat Hemedani · Dergah Yayınları · 201635 okunma

·

145 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sekizinciadam