Öyle kendi kendine, bilgisiz bir neşeyle olan ağaçlar, olduklarından başka bir şeyi bile hayal edemeyen, düz gövdeli ağaçlar... Nasıl hep yukarı doğru gidiyor hayat onlar için, hep daha yukarı, en yükseğe. Oysa zehir ağırlaştırıyor dallarımı, büyümek bile istemiyor gövdem baharları. Kendi kendini sevmek, ancak düz gövdeli ağaçların işi. Bu yüzden işte, kendi kendini sevmesi mümkün olmayan tek ağaçtır zakkum.
Sayfa 102
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.