‘Suflör’ belli bir zaman önce tarza ilgi duyan arkadaşlarımın sıkça okuyup paylaştığı bir kitaptı. Ama benim dikkatimi çekmeyi serinin devam kitabı olan ‘kötülük hipotezi’ çıkınca başarabildi. Eh ona ilgi duyunca birinciyi okumamak olmazdı. Gel gelelim, okurlar tarafından çok beğenilen bu güzel kitabın bende bıraktığı etkiye. Yaşları 7-13 arası değişen altı kız çocuğu arka arkaya kaçırılır. Çok geçmeden bir kol mezarlığı bulunur. Kesilip gömülen kolların kaçırılan kızlara ait olduğu ortaya çıkınca, Ajan Mila Vasquez, sonradan dahil olduğu cinayet masası ekibiyle birlikte bu olayı soruşturmaya başlar. Karşılarında oldukça zekice hareket eden, planlı ve kontrollü bir seri katil vardır. Çocukların cesetleri birer birer ortaya çıkmaya başlar. Ancak bırakıldıkları yerler, görev ekibine verilmek istenen ayrı birer mesaj niteliğindedir. Onlar için ise bundan ziyade kaçırılan altıncı çocuğun akıbeti önemlidir. Kitap toplamda 500 sayfa. İlk 300 sayfası su gibi aktı, gitti. Hatta öyle ki, bir yandan bilgisayarda işlerimi yetiştirirken bir gözümlede kitabı okumaya devam ettim. Lakin kitabın yarısından sonra mantığıma yatmayan birkaç unsur peydah oldu ve sayfaları çevirdikçe de bu durum artmaya devam etti. Dolayısıyla kitabı bitirme amacım tamamen yön değiştirdi. Heyecanım duman oldu uçtu. Bunların ne olduğunu söylersem spoiler olabilir. Haksızlık etmeyeyim. Sadece gerçek dışı akla yatmayan durumların ortaya çıktığını söyleyebilirim. Keşke onlar olmasaydı.

SuflörDonato Carrisi · Pegasus Yayınları · 2014374 okunma

·

104 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif Acar