Dîde âbından gönül şehrini gel ma'mûr kıl
Yel gibi ömrün geçer sen sanma kim yelden durur
...
Gel, gözünün yaşı suyunu akıtarak gönül denen ülkeyi mamur eyle, şenlendir.
Yoksa ömrün rüzgar gibi geçip gitmektedir; geçip giden kuru kuruya rüzgar değildir!