Üzerine söylenecek, sorulacak o kadar çok şey, kişi ve olay var ki kitabı neresinden tutsam acaba diye kararsız kalıyorum. Şöyle başlayayım: Kitabı bitirene kadar anlatılan olayların kurgu olması gerektiğini düşünüyordum ama son kısımdaki açıklamalarda, anlatılanların ve kişileri gerçek olduğunu söylüyor yazar. Tamam, içerisinde geçen olayların daha önceden okumuş olduğum bilgilerden kaynaklı gerçek olanlarını teyit edebiliyorum ama Eco'nun Yahudiler üzerine olan düşünceleri ve liöi ülkelerin Yahudi düşmanlığındaki gayreti oldukça şaşırtıcı. Emile Zola'nın makale olarak yazdığı ama günümüze kitap olarak da elde edebileceğimiz bir olayın işlenişi var mesela kitapta. Zola'nın anlatımı ile Eco'nun anlatımını karşılaştırınca Zola çok masum, saf duruyor. Bu olay Dreyfus Davası tabii ki. Ana karakterin kalpazanlık işlerinden 19. yüzyılda birbirlerinin kuyusunu kazan ülkelerin özellikle de Yahudileri ön plana atarak giriştikleri casusluk dolu eylemleri müthiş şaşırtıcı. İkinci Dünya Savaşı sırasında Yahudilerin toplu kıyımına giden Almanların bu karara varmadan önceki Yahudiler üzerine düşüncelerinin temellerini buradan aldıklarını söyleyebiliriz mesela. Eco'nun anlatımından yola çıkar ve biraz da olabilir diye düşünürsek varacağımız sonuç şu olacaktır: " Tarih, yazılan değil yapışan bir şeydir." Edebiyattan psikolojiye, sanata, politikaya, askeriyeye ait birçok tarihi karakterin burada aldıkları rolü görünce hayretler içerisinde okumamak mümkün değil.

Prag MezarlığıUmberto Eco · Doğan Kitap · 2017961 okunma

·

42 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

H. Ferventis