Maksim Gorki, gerçek ismi : Aleksey Maksimoviç Peşkov; kendi çocukluğu ve gençlik yılları üzerinden esinlenip kaleme aldığı bu eser, kendisinden çok çevresi üzerinde durduğu otobiyografi tarzdadır. Kitabın sürükleyici yanı; karakterin topluma uymayıp onları eleştirip derinlemesine düşünmesidir. Anne ve babasını çok küçük yaşta kaybeden Aleksey koca yüreği ve saflığıya topluma karışmıştır. İnsanların kirli ruhuyla bir başınadır, onların ruhunu anlamaya çalışır, işin içinden çıkamayıp boyuna düşünür. Bu acımasız dünyadan ve insanlardan kaçıp kitapların dünyasına sığınır. Kitapların dünyasını kavraması hayatına bir anlam bir mâna kazandırır. Aleksey Ekmeğini kazanmak zorundadır da, çalıştığı birçok yerde acımasız, umutsuz, sıradan insanlar tanır. Boyuna düşünür, sıradanlıktan uzaktır ve topluma uymadığından ötekeleştirilir. Bilinçsiz, kendini bilmez insanların düşmanlıklarıyla uğraşmak zorunda kalır. Hayatın ona sunduğu imkan ve karşılaştırdığı insanlar her ne kadar kötü, çekilmez, cahil insanlar ise iyi yürekli kabuğuna çekilen nice insanlarla da tanışır. Hayatın türlü yüzüyle karşılaşmakta ve başının çaresine bakmayı öğrenmektedir. Büyükanne ve Büyükbabası tarafından Akrabalarının yanına çalıştırmaya gönderilir ama bu insanlar da diğerleri gibi toplumun en geri sayılabilecek türden insanlardır Aleksey'in üzerine kabus gibi çökerler yaptığı herşeye karışır kitap okumasını dahi engellemekte geri durmazlar. Onlara göre kitapta ne olduğu belirsiz şeyler yazılı şeytanın oyunundan ibaret olduğudur. Bu insanların kışkırtmaları Aleksey'in kitap okuma tutkusunu arttırır. Kitapları saklayarak gece yarılarına dek okur. Aleksey için Kitap okumak bir ihtiyaç haline dönüşür kısa zamanda.. Aleksey çalıştığı birçok yer ve ettiği birçok tecrübe sonucu insanları anlamaya başlar ve o hayran olduğu ulaşılmaz insanlar artık gözünde aciz ölçüyü aşmayan boyuna gizlenen insanlardı. Bu insanlar eski sözlere iyice bağlanmış bu sözlerin kavramları içinde donmuş ve kalıplaşmış kimselerdi. Bu insanlarda; inanç, sevgi ışıkları çok az, aşağılama, kin, nefretle karışık kıskançlık pek çoktu. Geleceğe dair gelişme yeteneğinden yoksun bu insanları anlaması çok yıllarını almış olacaktı ki ruhu bitap düşmüş, insanlara karşı inancını yitirmiş olur. Ama mutlu olacağı inancını kaybetmez. Çünkü kader, neşeye engel değildi. Ve yolunu bulmuştu, Aleksey Maksimoviç Peşkov. Herşeyi geride bırakarak okumak için "Kazan" şehrine gider.

Ekmeğimi KazanırkenMaksim Gorki · Engin Yayıncılık · 20016,7bin okunma

·

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şirin Çınar