Kitabımızın karakteri babaannesi tarafından yetiştirilen ve annesinin sesini kırk üç sene sonra ilk kez telefonda duyan Süreyya . Kitap ara ara annesi Mesude'nin telefonda Süreyya'ya acı gerçekleri anlatmasını, diğer kalan kısımlarında da Süreyya'nın inişli çıkışlı, çalkantılı ama bir o kadar da yalnız hayatını konu alıyor.
Kitabın bazı yerlerinde fazla detay ve o dönemin olayları olduğu için birazcık sıkıldım evet ama sonu için okumaya değerdi.
Kitabın arka kapağında yazan tüm kelimeler kitabı okuduktan sonra fazlasıyla anlamlanıyor ve kitabı çok sade ve net özetliyor. " Terk etmeye ve edilmeye, köksüzlüğe dair sarsıcı bir hikaye..."