İnsandaki çocuk vicdanı tohumdaki öz gibidir!
Hiç küçük yaşta anne babası tarafından terk edilmiş bir çocuğun duygularını, düşüncelerini, özlemlerini ve hayallerini merak ettiniz mi? Böyle bir çocuğun yalnızlığı, insanlara güvensizliği, ürkekliği ve çaresizliği aklınıza düştü mü? Tutunacak bir dal, yaslanacak bir omuz, şefkatine hasret kaldığı bir yuva arayışına şahit oldunuz mu? Doğrusu bu tür çocukların varlığını bilsem de “Beyaz Gemi”yi okuyana kadar yukarıda sıraladığım soruların cevabını derinlemesine çok da düşünmemiştim.
• • •
Cengiz Aytmatov, tüm bu soruların cevabını “
Beyaz Gemi”de bir çocuğun gözünden anlatıyor bizlere. Üç haneli bir orman köyünde dedesi, ninesi, eniştesi ve teyzesiyle birlikte yaşayan bir çocuğun hikâyesi bu. Dedesinden başka konuşup dertleşebileceği kimsesi olmayan bu çocuk, kayaları, çantasını ve dürbününü kendisine arkadaş ediniyor ve yalnızlığını onlarla konuşarak gideriyor. Bir tepenin yamacından dürbünüyle sık sık Issık Göl ile beyaz gemiyi gözlüyor ve babasının geleceği günlerin hayalini kuruyor.
• • •
Aslında Aytmatov, bir çocuğun hikâyesini anlatmakla birlikte, aynı zamanda onun hikâyesi üzerinden bir halkın içinde bulunduğu durumu anlatıyor bize. Bunu da hayalle gerçeği, gerçekle de Maral Ana efsanesini harmanlayarak semboller üzerinden gerçekleştiriyor. Saflığı, geçmişle geleceği, iyilikle kötülüğü romandaki karakterleri üzerinden öyle sade ve basit bir dille anlatıyor ki kitabı bitirdiğinizde her bir karakterin neyi ve kimi temsil ettiğini çok iyi anlıyorsunuz. Bu yönüyle kitap yazıldığı dönemin ekonomik, sosyal, siyasi ve psikolojik yapısına yönelik önemli ipuçları ve eleştiriler içeriyor. Adeta yazarın bir dönemi küçük bir kitaba sığdırdığına şahit oluyorsunuz.
• • •
Her eser aynı zamanda yazarının hikâyesini içinde taşırmış. Gerçekten de Aytmatov’un kitabın başındaki biyografisini okuduğunuzda Beyaz Gemi’de onun hikâyesinin izlerini görüyorsunuz. O da bir köy ilkokulunda eğitime başlamış, babaannesinden dinlediği ninniler, masallar ve efsanelerle büyümüş, memur olan babası o dönemin yönetimi tarafından öldürülmüş. Nitekim bir konuşmasında Beyaz Gemi’deki çocuğun kendisi olduğunu ifade ederek bunu teyit ediyor.
• • •
Beyaz Gemi, hem hüzünlü hikâyesi hem masalsı anlatımıyla çok etkileyici bir eser. Kitabın betimlemeleri, sade, akıcı ve anlaşılır dili daha ilk sayfasından itibaren içerisine çekiyor sizi. Bir çocuğun gözünden kâh karlı dağların yamaçlarında üşüyor, kâh Issık Göl’ün serin sularına dalıyor, kâh onun yalnızlığını paylaşıyor, kâh onunla hayaller kuruyorsunuz. Çocuğun hüznünü, özlemlerini, umutlarını ve hayal kırıklığını tüm yüreğinizde hissediyorsunuz. Bu etkileyici ve hüzün verici eseri tüm okurlara mutlaka okumalarını tavsiye ederim.
“İnsandaki çocuk vicdanı, tohumdaki öz gibidir. Ve o öz olmadan tohum filizlenmez, gelişmez”¹ sözünü merak eden okurlara…
Keyifli okumalar dilerim!
---------------------------------------
¹(#118406461)
··
490 görüntüleme
Etkileyici.. Tebrikler, yüreğinize sağlık.
Az önce bitirdim kitabı, Cengiz Aytmatov' un ilk kitabıydı... Hiç tereddütsüz muhteşem bir kitap diyebilir herkes. İnsan kitabı yaşıyor...
Çok etkilenmiştim okurken, sizin de incelemeniz kitaba yaraşır olmuş...
Teşekkürler..
Yorumunuz için ben de çok teşekkür ederim.🙏
Keyifli okumalar dilerim.📚🦋
Bundan sonra "Beyaz Gemi"yi okuyayım derken incelemeniz geldi. 😊 Benim için isabet oldu. Çok iyi bir inceleme olmuş. Tebrikler.
Yorumunuz için çok teşekkür ederim.🙏 Şimdiden keyifli okumalar dilerim.📚🦋
İncelemeleriniz gerçekten çok başarılı. Yüreğinize, dilinize, emeğinize sağlık. Bol okumalı günler dilerim. 🌻
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.