Nietzsche, bütün ahlak yargıları çöpe atıyor ve bu yargıların doğuştan veya var olduğumuzdan beri olmadığını söylüyor. Bu yasalar bize dinler sayesinde nüfuz ettiğini ve kurtulmamız gerektiğini açıklıyor. Kitapta belirli bir ahlâk anlayışının olmasının imkansız olduğunu ve ahlak anlayışının kişinin bulunduğu statüye göre şekillendiğini anlatıyor. Kitapta ki acı çekme konusu ise; semavî dinlerin bu acı algısı, işte kendi haline çekilip dünyadan el etek çekmenin mantıksız olduğunu söylüyor. Diğer yandan acı çekmenin iyi birşey olduğunu ( öldürmeyen şey güçlendirir) ama boşuna çekmenin bir anlamı olmadığını söylüyor. Yani kısaca acı çekmek bizi geliştirecek ölçüdeyse evet mantıklı ama bizi dünyadan uzak tutup bütün isteklerinizi bırakıp keşiş gibi yaşama çekmesine karşı geliyor. Schopeanhauer' a çok atıfta bulunuyor bu acı konusunda. Bilindiği gibi Schopeanhauer göre hayatın bir anlamı yok ve hayat sadece acıdan ibaret, eğer acı çekmek istemiyorsak isteklerimizi azaltmamiz gerektiğini söyler. Nietzsche bu tutumu doğrulamaz Nietzsche'ye göre hayatın anlamı güçtür. Peki hayatın anlamı güç müdür? Bütün suç, ceza, hak ve ahlak kurallarını bir daha düşünmemize olanak veriyor diyebiliriz kitap için. Keyifli okumalar...

Ahlakın Soykütüğü ÜstüneFriedrich Nietzsche · Say Yayınları · 20232,138 okunma

·

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.