Okumakta geciktiğim bir kitap.. Fakat her şeyin bir amaca hizmet ettiğini düşünürsek, zamansal olarak tamamen doğru bir periyotta başladım. İçerik açısından dopdolu, kahramanlar aşina olunan karakterler olunca da okuma keyfi doğru orantılı olarak artıyor. İç sorgunun belki de en yalın hali ile iki berrak zihin birbirinin karşısında durduğu anlarda, kendimize dönmemek mümkün değil.. Her duygunun yası olmalı bence, yitirilen her şeyin. Ümidin, seçimlerin, razı olunanın, kaybedilen özgürlüğün.. Zira bilincin bilinçaltı ile kör savaşından ancak bu şekilde en az hasarla çıkabiliriz. Üstü örtülü duran birçok şeyin üzeri sıyrıldığı vakit altından beklenmedik şeyler çıkabiliyor. Yanılsama hâli bir süre sonra saplantı boyutuna ulaşıyor, ki bunu karakterlerde görüyoruz. Nietzsche'nin temel görüşleri olan 'bengi dönüş' ve 'amor fati' kavramlarının temel çıkış noktalarının da ele alındığı bu kitap, pos bıyık filozofun hem şahsi durumunun hem de felsefesinin anlaşılması adına oldukça faydalı. Yalnızlığı, insanlardan sıyrılmayı güce çevirmiş gibi görünmesinin ardında kuru, yakıcı bir hisle kavrulan Nietzsche. Yüzyıllar sonra dahi anlaşılmayı umut etmesi başka neyin göstergesi olabilir ki? Kitaba başladıktan bir süre sonra bir kayıp verdim.. Mezarlıkda geçen her bölümde, ölümün esamesinin geçtiği her satırda hem yüzleşme hem teselli buldum. Bir hayıflanma kaldı sadece, keşke daha önce okusaydım.

Nietzsche AğladığındaIrvin D. Yalom · Ayrıntı Yayınları · 202352,7bin okunma

·

52 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

â.