Kitabın kapağındaki uçurtmayı görünce tedirgin oldum. Yıllar önce ortaokuldayken Uçurtma Avcısı kitabını okumuştum. İlk ağladığım kitap oydu. O zamandan beri uçurtmaların iyi şeyler olmadığını, hep üzüntü getirdiğini düşünür oldum. Bu kitaba başlamadan önce de ister istemez gözüm kapağındaki uçurtmaya takıldı. Acaba dedim uçurtmalarla alakalı bir şey mi var yine. Sandığım gibi çıkmadı. Lakin yine ağlattı kitap. Konu olarak uçurtmalar yoktu belki ama canımı acıtan çok şey vardı kitapta. İçinde dışında neresinde olursa olsun bu uçurtmalar asla mutluluk vermiyor bana. Bunu artık kanıksadım. Son olarak da şunu söyleyeyim ; sen Ananias gerçektende melektin en az Antao kadar..