Kitap hakkında o kadar çok yazıldı, o kadar çok -iyi olduğu hakkında- konuşuldu ki hemen okumak istedim. Okurken de büyük bir beklenti içerisindeydim. Beklentimi ne kadar karşıladığı hakkında hala bir fikrim yok. Kitapların burcu olsaydı bu kitap İkizler Burcu olurdu heralde. Çünkü kitabın ne olduğuna bir türlü karar veremedim. Aşk hikayesi mi? Psikoloji mi? Gerilim mi?Trajedi mi? Sanırım hepsi. Cadence, boşanmış anne babaya sahip, anne tarafından zengin ama dağınık bir ailenin kızıdır. Hayatındaki (ona göre) tek olumlu şey her yaz gittikleri Kayın Adası ve oradaki güzel dostluğudur. Ancak her güzel şeyin bir sonu olması gerektiği için bu güzel şeyinde kötü bir sonu oluyor. Hikayenin ortasında çok kötü bir şey yaşanıyor ve baş kahramanımız Cadence hastalanıyor. Biz de tüm kitap boyunca Cadence’ın neden hasta olduğunu merak ediyor ve bunu arıyoruz. Hikaye ilk başta ne kadar ilgi çekici olsa da okurken bir eksiklik hissediyorsunuz. Bunun sebebi bence hikayenin başının olmayışı. Karakterlerin geçmişi hakkında çok az bilgi verilmiş. Onların yaşamının sadece bir kısmına dahil oluyoruz. Öncesi ve sonrası hakkında herhangi bir bilgiye sahip değiliz. Üstelik ara ara hikayeye olaydan bağımsız “küçük masallar” eklemesi de çok ilginçti. (Okuması çok zevkliydi ama :) ) Lockhart’ın tüm bunları bilerek, kitabı daha karmaşık bir hale getirmek için yaptığını düşünüyorum. Sonunu bu kadar şok edici yapan da bu olmalı. Kitabın tanıtımında “aklınızı başınızdan alacak bir hikaye” deniyor ancak bana göre daha çok “kalbinizi yerinden söküp onun üstünde acımasızca zıplayarak kalbinizi paramparça eden bir hikaye” olmalıydı. Ama çok sevdim. Gerçekten. Kalbimi paramparça etmesine rağmen...

YalancılarE. Lockhart · Pegasus Yayınları · 20171,711 okunma

·

40 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

berfin