Orhan Pamuk'un uzun cümle sanatını konuşturduğu bir kitabını daha okumuş bulunmaktayım. Kitaptaki Celal karakterine hayran kaldım ama bu hayranlığımı kendime açıklayamıyorum. Celal karakterinin korkusuzluğu beni kendine çekti galiba. Aynı zamanda Pamuk'un kafamı karıştıran sözleri de var ki bunları da sizinle paylaşıp fikirlerinizi alacağım. Kitap genel olarak keyif vericiydi aslında. Cevdet Bey ve Oğulları'nı bir kere daha okumayı düşünüyorum çünkü Orhan Pamuk'u bu kitabıyla daha iyi tanıdığımın kanaatindeyim. Yeni okumaya başlayanlara tavsiye etmem ama kendini hazır hissettikten sonra okuduktan sonra kafanda soru işaretleri bırakan bir kitap. ( Ki bence böyle kitaplar okuyucuya daha fazla yarar sağlar.) Keyifli okumalar dilerim kitap dostlarım. :)