Camille Claudel gerçekten kitabın adındaki gibi "bir kadın". Kadınlarının tek başarısının süslenmek, davetten davete koşturmak ve zengin bir kocaya kapak atmak olarak görüldüğü zamanlarda kendi varlığını ispat etmek isteyen, bunun için sanata başvuran bir kadın. Aşkın çok yaraladığı, sanatının değerinin bilinmediği, yıpranmış bir kadın.
Onun dışında kitaba gelirsek, anlatı Camille'nin kendi mektuplarıyla ve erkek kardeşinin ondan esinlenerek yazdığı dizelerle güçlendirilmesine rağmen sanki yazar -kimse beni anlamasın diye- zor bir dil kullanmıştı.(ya da çeviri kaynaklı) Buna rağmen çok merak ettiğim bir kadın heykeltıraştı ve beğenerek okudum.