Kûhkenden bī-sütūn içinde sordum zaḥmetin
Didi miḥnet görmedüm 'ışḳ-ıla dā’im rāḥatin
İy göñül terk eyleme gel ehl-i diller ṣoḥbetin
'Işḳ-ıla Ḳays’uñ eger ki bilselerdi ḥāletin
Aña mecnūn dimeyüp dirlerdi ol uslu imiş
MUHİBBİ
Dağı devirene (Ferhad'a) sordum bu işte bir zahmet var mı diye
Dedi ben hiç mihnet görmedim bu işte, aşk ile yaptığım için bana rahmet oldu hep
Ey gönül, sakın gönül ehli, aşklı insanların sohbetini terk etme!
Zaten eğer insanlar Kays'ın haline aşk ile baksalardı
Ona asla Mecnun demezlerdi; bilakis akıllı derlerdi...
/Aşk... muazzam bir iksirdir.
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.