Hemen herkes, Faraday'ın elektriksel etkilerin kaynağının özünde bir olduğunu yeterince kanıtladığına inanıyordu. Ne var ki, deneylerin kuramsal açıdan kavranışı yeterli değildi. 1879'da J J. Thomson, elektriğe ilişkin elektron kuramını ortaya koyana dek, bu sonuçların bilimsel temele oturan bir açıklaması yapılamadı. Elektronun elektriğin temel atomu olduğu, her elektronun eşit yükü taşıdığı düşünülüyordu. Elektrik üretmenin bütün değişik yöntemleri, aslında elektron akışını serbest bırakma yöntemidir. Serbest bırakılan birim yüklerin sayısı elektriğin miktarını akış oranı akımı belirler. Elektrik akışının yol açtığı kimyasal ayrışma, her biri bir ya da daha küçük sabit sayıda elektron alışverişi olan atomik etkileşimin toplamıdır. Bu doğruysa, elektrik akışının toplam kimyasal etkisi ile akış halindeki elektrik miktarı arasında orantı olmalıdır. Çünkü elektrik nasıl üretilirse üretilsin, elektron akışından başka bir şey değildir.
Sayfa 249Kitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.