Nietzsche'nin bir şeyler öğrenebildiği tek psikolog, yarattığı karakterle dolu kurgularıyla bir paradoks ve çelişkiler prensi: Dostoyevski. Kabul etmeli ki, romanları hâlâ geçilemedi yazın dünyasında. Öyküleriyse, onlara çıkılan bu yolda bir basamak gibi. Belki de, kısa romanlarından önce bu öykülerle okunmaya başlamalı bu büyük yazar. Kitapta toplanan 14 hikayesinden; #yeraltındannotlar 'a benzer ve yaptığı Londra gezisinde Hayymarket'te anneleri tarafından satılmaya getirilen küçük kızlardan birini taşıdığı #tuhafbiradamınrüyası, #suçveceza klasiğinin yolunu açan ve paradoks yüklü #dürüsthırsız, para ve servet meraklısı toplum eleştirisi #noelağacıvebirevlenme, insanların birbirine karşı acımasızlığını ve kadın-erkek ilişkilerini sorguladığı #uysalbirkız, gerçek ile düşün karışıp ölülerin konuştuğu ve çelişkilerin orada da sürdüğü #bobok, Rus toplumunu ve sanatçıları derin hicivle yerden yere vurduğu mizahi #timsah , öne çıkanlar. Onun hikayelerinde; kendisinin de sorguladığı gibi, gerçekleri görecek bir göz, anlatımında çelişkiler üzerinden varılabilen kimi düşsel kimi somut görünümler, olaylara yaklaşımında sürekli ilerleyen bir adım ve yetenek var. Yoksa yazılabilir miydi; en sahici sistem sorgusuyla dolu Suç ve Ceza, Karamazov'un kalbi Büyük Engisizyoncu efsanesi (dünya edebiyatının en büyük sözlü çelişkisi): Hâlâ geçilemeyen... (Yazar hakkında okuduğum en güzel denemelerden ikisini başında ve Bobok hikayesi temelli denemeyi sonunda oldukça sevdim. Çevirisi güzel, yazarın döneminde geniş hayatının kronolojisi ile hikayelerinden esinlenen fotoları da. Eser için bu yayınevini tercih edin)

ÖykülerFyodor Dostoyevski · İletişim Yayınları · 20151,030 okunma

·

605 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.