“Ah şu fakirlik, insana neler yaptırıyordu! Bir lokma ekmek için, canından can çıkarıyordu adeta. Harman yerlerinde kocaman kocaman öbekler olmuştu ve harman yeri her sene aynı yerde kurulurdu. Her bir tanede çift hayvanlarının, şu tarlada ter akıtan orak işçilerinin, ırgatların kan emeği vardı. İşçiler düşünüyor, ama konuşmuyorlardı hiç. Bu yoksulluk denen illet neden geldiği yerde çöreklenip kalıyordu. Bu illeti herkes yaşasa da yoksullara cümle âlem yardım elini uzatsa… Ya da yoksulluk hiç olmasa bu dünyada, herkes kendi yiyeceğini ekip biçse. Kimse kimsenin tarlasında, böylesine canından bezene kadar çalışmasa, kula kul olunmasa şu güzelim dünyada. Yeryüzü daha güzel, daha yaşanılır olmaz mı bu dar-ı dünyada?”
#ramazan olgun #bozkırıngelini #okuyorum #kitapalıntısı s.164
Sayfa 164Kitabı okudu
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.