·
544 görüntüleme
"Bize faydalı olan şeylere iyi derken, tam dersi şeylere de kötü diyoruz." Bence bu durum bize zarar veriyor. Örneğin benim fayda gördüğüm bir durum karşısında siz zarar görürken hangimizin iyisi daha doğru gibi bir tartışmaya yönelmemize sebep oluyor. Bu dünyada hangi birimiz diğerinden üstünki. Elbette alınan eğitimler edinilen bilgiler toplumsal sınıflara yol açar ve üstünlük sağlıyormuş gibi görünür. Adalet her şeyden üstündür peki adaleti sağladığını dile getirenler bizden üstün mü? Onların verdiği yanlış kararlarda olmuyor mu? (Elbette genelleme yapmıyorum bu çok yanlış olur ama doğrunun eğrisi olmaz diyerek bu cümleyi kuruyorum.) Fikrinize saygı duyuyorum,kitabı okumadığım için bir bilgim yok yalnızca incelemenizdeki bu cümlenize ithafen düşüncemi yazmak istedim. İyi günler dilerim...
Bahsi geçen cümle tüm meseleyi özetliyormuş gibi görünüyor ancak elbette bize iyi gelen şeyler topyekün olarak iyidir diye bir şey yok. Mesele daha çetrefilli. Ancak iyilik ve kötülüğün çıkış noktasının faydacılık olduğuna inanıyorum. Başkasına iyilik yaparken bile aslında bunu kısmen kendimiz için yaparız. Daha da acı bir şey var ki o da kötülüğün neredeyse hiç var olmaması. En dehşet verici suçları işleyen kişiler bile aslında kendilerince iyi bir şey yaptığına inanıyor. İyilik ve kötülük meselesi kişiye, zamana ve bakılan yere göre değişiyor bence. Pratik hayatta mevzu bu kadar derin değil elbette. Kolektif bilince aykırı olan bir sürü şey kötü olarak addediliyor ve suç olarak kabul ediliyor. İyi ki de böyle. Ancak işin derinlerine indiğimiz zaman bence bizi nahoş bir manzara karşılıyor. Çoook uzun lafın kısası şöyle ki iyiliğin ve kötülüğün faydacılıktan ayrılabileceğine inanmıyorum.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.