Arthur Conan Doyle denince herkesin aklına haklı olarak Sherlock Holmes karakteri geliyor. Bütün Sherlock kitaplarını okumuş birisi olarak da yazarın kaleminin kalitesini bilen biriyim. Farklı bir türde nasıl yazdığını merak ederek okumaya başlamıştım. Kitabın içinde 15 farklı ve sıradışı öykü var. Bütün bu öykülerin bana göre bir ortak noktası vardı. Hepsi inanılmaz heyecanlı ve kaliteli başlayıp, sonrasında beklenen ve bana göre kendilerine yakışmayan bir sona doğru gidiyordu. Her bir öyküde gerçekten etkilenerek hatta bazılarında gerilerek başlayıp devam ettim, fakat sonlara doğru olacakların tahmini fazlasıyla kolay olduğu için o hazzı tadamadım. Dolayısıyla da beğenmedim. Her öykü nerdeyse aynı vasatlıkta olsa da aralarından iki tanesini ön plana çıkarıp diğerlerine göre daha çok sevdiğimi söyleyebilirim. Bu öyküler; Kara Şatonun Kontu ve 249 Numaralı Parça idi. Orta dozda bir gerilim arıyorsanız bu kitaptaki öyküler size hitap edebilir belki ama gerçekten tekinsiz ve karanlık öyküler arıyorsanız bu kitap benim gibi size de hitap etmez.

Tekinsiz ÖykülerArthur Conan Doyle · İthaki Yayınları · 2019245 okunma

·

445 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Alper Yazır