Çok eski bir çözülüş ellerimden kayıyor
Her gün aynı durakta bekliyorum münzevi
Sesler değdi gövdeme dünyanın süsü gitti
Bir güvercin kanadı gölgesinde sessizce
Yağmurdan kaçar gibi bu gidiş çok tanıdık
Böyle de birikecek arta kalan vakitler
Bir yalnızlık çıkacak ateş olmayan yerden
Kandilimde dert yükü kimse çekmek istemez
Efkarımı alıp da hangi