Eseri okur okumaz yazarın psikolojik tasvir yeteneğini sorgulama ihtiyacı hasıl oldu. Ve bunun üzerine orta çaplı bir araştırmaya koyuldum. Araştırmalarım neticesinde Zweig'ın, psikolojik açıdan Freud'tan oldukça etkilendiği sonucuna ulaştım - buna hiç ama hiç şaşırmadım :)-
Beni bu araştırmaya sürükleyen şeyi aşağı yukarı tahmin etmişsinizdir diye düşünüyorum. Evet, tam da düşündüğünüz gibi: "Bir erkek tarafından yazılan eserin, kadına dair duyguları, düşünceleri kısacası aklımıza gelebilecek tüm hissiyatları; kusursuzca aktarabilmesiydi."
İncelemeye dönecek olursak, kitabın başında birçoğumuzun yüzünde tebessüm oluşturan; masumane, saf ve çocukça olan ütopik bir hayranlığın, zaman içerisinde evrilerek, büyük bir saplantıya dönüştüğünü görmekteyiz. Hâl böyle olunca, hikayenin mutlu son ile bitmesini beklememiz absürt olurdu sanırım.
İncelemem neticesinde, konu her ne olursa olsun her şeyin fazlasından kaçınmam gerektiğine bir kez daha kanaat getirmiş oldum.
Dipnot: Kitap, bir mektubu konu aldığından, üslubu olabildiğince yalın ve akıcıydı. Her yaştan okurun zorlanmadan, tek solukta okuyabileceği bir eser.
Bol okumalı günler dilerim. Esen kalın (:
