Kitap dün bitti bugün gözlemlerimi paylaşmak istedim. Kitaba ilgi duyan, okumak isteyen varsa yorumların faydalı olacağını düşünüyorum. Körlük kitabından alıştığımız; distopya, aklın sınırlarını zorlama, hikayenin sonunda bulmacayı çözme gibi şeyler bu kitapta yok maalesef. Saramago, Körlük ve Görmek kitaplarıyla tanınan Nobel Ödüllü bir yazar. Daha önce körlük kitabını okuyan biri olarak diğer meşhur kitapları dışında kütüphanemde farklı bir eseri olsun diye Filin Yolculuğu kitabını tercih ettim. Açıkçası yazar bu kitapta neyi düşündürtecek sorusuyla başladım. Okurken gözlemlerime şöyle devam ettim… Kitap 196 sayfa. Kitap eğer biraz daha uzun olsa 250-300 sayfa aralığına çıkmış olsaydı konusu, dili ve tarzından sıkılıp hemen yarıda bırakılabilirmişim. Kırmızıkedi yayınevinden çıkan bu kitabın çevirmeni Pınar Savaş ve bir teşekkürü hak ediyor, çünkü çevirisi böyle zor, yapısı bu kadar farklı bir kitabı çevirmek gerçek bir emek ister. Ayrıca çevirmenin kitabın başında ön bilgilendirme yapması da önemli bir konu. Kitabın dili yazarın dediği gibi ikircikli, tuhaf ve net değil. Konuşma çizgileri yok, konuşmalar virgülle ayrılmış. Betimlemenin hemen içinde konuşmalar var kim kime ne diyor arada kopuyor. Paragraflara pek yer verilmediği için arada yazar kendi düşüncelerini katınca yoğun ve netleşmeyen bir konu haline geliyor. Uzun uzun ve bölünmemiş metinler olduğu için mesela Portekiz dilinde bir söz olduğunda altta bir dipnot var diyelim onu okuyup tekrar kaldığın yerden devam etmek isteyince kopuyor bulamıyorsun. Portekiz ve İspanyol kültürleri, Hristiyanlık dini ve Hristiyanlık mezhepleri, 1500’lü yıllar ile ilgili pek bilgisi olmayanlar için kitap daha da sıkıcı gelecektir. Çünkü kitapta bol bol göndermeler, esprili yaklaşım, krallık yönetim anlayışı, dönemin olaylarıyla ilgili eleştiriler ince ince işlenmiş ama kafada pek ilişkilendiremeyecekseniz sizin çok daha zor olacaktır. Saramago hikaye içerisinde bol bol aforizmalara yer vermiş. Burada aslında okuyucu için kitap daha iyi anlaşılabilmesi için yapılmış diyebiliriz. Okurken bir hayat dersi çıkarmaya çalışabilirsiniz. Kitap öyle maceracı, sürükleyici, elden düşürtmeyecek bir yapıda değil ne yazık ki. Fil (Süleyman), Portekiz’den Avusturya’ya bir fil terbiyecisi (Subhro) ve onu koruyan muhafız birliğiyle çeşitli yerlerden gidiyor ama betimlemeler konusunda çok zayıf, sürüklemiyor. Bir de yazarın konuşma çizgilerini koymayıp virgüllerle ayırması, paragraf azlığı kitabı iyice ağırlaştırmış. İlgimi çeken konu Fil gibi dünya üzerinde cüssesi büyük bir hayvanın bir terbiyecisiyle birlikte o dönemde nasıl bir yolculuğa çıkmış olabileceği beni meraka sevk etti. Kitabın bu özellikleri ise beğenmememe sebep oldu. Eseri satın alıp okumaya karar verdiğimde bu kitabın yazarın aramızdan ayrılmadan önceki son kitabı olduğunu öğrendim. Ayrıca kitabın konusu ise gerçek bir olaya dayanıyor. Açıkçası yazarın son kitabı olması, hikâyenin gerçeğe dayanışı ve Saramago’nun o alıştığımız distopik ve düşündürücü tarzı ile birleştiğinde nasıl bir şey çıkmış acaba ortaya diye merakla başladım ama pek umduğumda gibi gitmeyen bir kitap okudum. Betimlemeler, okuyucuyu boğmayıp içine katan, biraz daha kurgusu farklı bir eser çıkabilirmiş.

Filin YolculuğuJosé Saramago · Kırmızı Kedi Yayınevi · 20212,823 okunma

·

963 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.